Πιθανότατα έχετε επισκεφτεί κάποια μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO – το Ταζ Μαχάλ, την Ακρόπολη, το Μάτσου Πίτσου, το Βατικανό… Αλλά ξέρατε ότι η UNESCO διατηρεί επίσης έναν κατάλογο που ονομάζεται «Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά» που δηλώνει τη σημασία των πολιτιστικών παραδόσεων , όχι μόνο κτήρια; Το τάνγκο στην Αργεντινή βρίσκεται σε αυτή τη λίστα, μαζί με τη μελισσοκομία στη Σλοβενία, την παραγωγή μεταξιού στο Αφγανιστάν, τις σωληνώσεις της Ουιλίας στην Ιρλανδία και τόσες άλλες μαγικές ανθρώπινες πρακτικές σε όλο τον κόσμο. Και μετά είναι το φαγητό!
Πιθανότατα λοιπόν, δεν σας είναι άγνωστο το ακρωνύμιο της UNESCO και μπορείτε να σκεφτείτε αμέσως μερικά μνημεία που βρίσκονται σε αυτήν τη λίστα. Η συντομογραφία προέρχεται από τις λέξεις «Εκπαιδευτικός, Επιστημονικός και Πολιτιστικός Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών». Η οργάνωση ιδρύθηκε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (16 Νοεμβρίου 1945) για να προστατεύσει την ειρήνη και την κληρονομιά της ανθρωπότητας. Ο κατάλογος της παγκόσμιας κληρονομιάς περιλαμβάνει τις παλιές πόλεις των ιστορικών πόλεων, ιδιαίτερα σημαντικά κτίρια, στοιχεία της φυσικής κληρονομιάς, αλλά και φαγητό!
UNESCO: Το φαγητό είναι πολιτισμός
Η ιδέα της εγγραφής της κουζίνας μιας χώρας στην UNESCO είναι αρκετά νέα. Η λίστα περιλαμβάνει δύο ολόκληρες κουζίνες χωρών και πολλά πιάτα και τελετουργίες φαγητού. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι πριν από το 2010 κανείς δεν αναγνώριζε ότι το φαγητό είναι ένα στοιχείο πολιτισμού αρκετά σημαντικό για να του δοθεί ιδιαίτερη προσοχή και προστασία.
Μέχρι στιγμής, οι χώρες των οποίων η κουζίνα στο σύνολό τους βρίσκεται στη λίστα είναι η Γαλλία και το Μεξικό (ιδιαίτερα η πολιτεία Michoacán). Ενώ η πρώτη χώρα πιθανότατα δεν εξέπληξε κανέναν – η Γαλλία φημίζεται εδώ και πολλά χρόνια για την κουζίνα της και μάγειρες από όλο τον κόσμο εκπαιδεύονται εκεί ή μαθητεύονται με Γάλλους σεφ, το Μεξικό έχει προκαλέσει κάποια… διαμάχη. Οι γειτονικές χώρες φάνηκαν λίγο επηρεασμένες, οι Περουβιανοί ρώτησαν γιατί δεν είναι η κουζίνα τους, η οποία μοιάζει με τη μεξικάνικη. Η ίδια η οργάνωση εξηγεί την επιλογή της γράφοντας ότι η κουζίνα του Μεξικού είναι «επεξεργασμένη και γεμάτη σύμβολα» και ότι επιτρέπει «την έκφραση της ταυτότητας της κοινότητας, την ενίσχυση των κοινωνικών δεσμών και την οικοδόμηση ισχυρότερων τοπικών, περιφερειακών και εθνικών ταυτοτήτων».
Πιάτα και τελετουργίες
Φυσικά, η καταχώριση της κουζίνας μιας ολόκληρης χώρας στην UNESCO είναι μεγάλη τιμή, αλλά κάθε μεμονωμένο πιάτο ή πρακτική διατροφής είναι επίσης εξαιρετικά σημαντική. Και τόσες άλλες παραδόσεις έφτασαν στον κατάλογο της UNESCO, συμπεριλαμβανομένης της όλης τελετουργίας παρασκευής και σερβιρίσματος καφέ στις αραβικές χώρες – από το άλεσμα κόκκων, μέχρι το ψήσιμο και το ζυθοποιείο μέχρι το σερβίρισμα.
Η λίστα τροφίμων της UNESCO περιλαμβάνει επίσης την κορεατική τέχνη του τουρσί, το kimchi. Το Kimchi μπορεί να παρασκευαστεί από πολλά λαχανικά και φρούτα και να καταναλωθεί ως συνοδευτικό ή ένα γεύμα γεμάτο βιταμίνες. Όσον αφορά την ιαπωνική κουζίνα, το σούσι αλλά και η φιλοσοφία washoku έχει μπει στη λίστα. Βασίζεται στη χρήση φρέσκων τοπικών προϊόντων, στην προετοιμασία πιάτων σε αρμονία με τη φύση και τις εποχές του χρόνου. Η λίστα τίμησε επίσης την κουλτούρα του τσαγιού της Κίνας, την κουλτούρα του street food της Σιγκαπούρης και πολλά άλλα.
Στον ευρωπαϊκό πολιτισμό, για παράδειγμα, η ναπολιτάνικη τέχνη της παρασκευής πίτσας, το ουκρανικό μπορς ή το κυνήγι τρούφας στην Ιταλία έγινεαν μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς. Άλλα παραδείγματα από όλο τον κόσμο περιλαμβάνουν το Ceebu Jën στη Σενεγάλη ή τη σούπα Joumou στην Αϊτή.
Η εγγραφή τροφίμων στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO είναι ένα σπουδαίο βήμα προς ένα φωτεινότερο μέλλον. Η μέθοδος παρασκευής των πιάτων περιέχει πολλές πληροφορίες για έναν πολιτισμό, τις αξίες και την ιστορία του. Ως άνθρωποι, δεσμευόμαστε επίσης έντονα συναισθηματικά με τα παραδοσιακά γεύματα. Είναι σύμβολα της παιδικής μας ηλικίας, των οικογενειών και της πατρίδας μας. Ως εκ τούτου, είναι εξαιρετικά σημαντικό να καλλιεργούμε γαστρονομικές παραδόσεις και να μην τις ξεχνάμε ανάμεσα στις νέες τάσεις στη γαστρονομία.
Το καλύτερο φαγητό στον κόσμο που κατατάσσεται στην UNESCO
Η UNESCO έχει αναγνωρίσει λοιπόν πολλά παραδοσιακά φαγητά από όλο τον κόσμο και έχει συμπεριλάβει στον κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Αυτά τα τρόφιμα θεωρούνται όχι μόνο νόστιμα αλλά και σημαντικά πολιτιστικά αντικείμενα που αντικατοπτρίζουν την ιστορία, τις παραδόσεις και την ταυτότητα των κοινοτήτων που τα παράγουν.
Εδώ συγκέντρωσα κάποια από τα αγαπημένα φαγητά της πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO, σε μια λίστα με λίγα λόγια για την πολιτιστική τους σημασία αλλά και κάθε τοποθεσία, ώστε να μπορείτε να ζήσετε από πρώτο χέρι αυτές τις νόστιμες τοπικές παραδόσεις στα ταξίδια σας.
12 φαγητά πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO και πού μπορείτε να τα δοκιμάσετε
1.Βέλγικη μπύρα
Η μπύρα είναι βαθιά ριζωμένη στη βελγική κουλτούρα και παράδοση. Η παρασκευή μπύρας αποτελεί μέρος της κληρονομιάς της χώρας εδώ και αιώνες, με τα μοναστήρια να διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στην ιστορία της. Από τις μπύρες Trappist μέχρι τις μπύρες lambic και τις δυνατές μπύρες όπως οι Tripels και οι Quadrupels, υπάρχει κάτι για κάθε λάτρη της μπύρας. Η ποικιλία των στυλ μπύρας αντικατοπτρίζει τη συνεχιζόμενη δέσμευση της χώρας στη διατήρηση των παραδοσιακών τεχνικών ζυθοποιίας και των τοπικών συστατικών.
Η βελγική μπύρα απολαμβάνεται συχνά ως μέρος κοινωνικών συγκεντρώσεων και εορτασμών, φέρνοντας κοντά τους ανθρώπους και καλλιεργώντας μια αίσθηση κοινότητας και υπερηφάνειας για την κληρονομιά τους στην ζυθοποιία. Ακούγεται -και είναι- κάτι διασκεδαστικό να είσαι μέρος τους.
2.Γαλλική Μπαγκέτα
Η μπαγκέτα είναι ένα εμβληματικό σύμβολο της γαλλικής κουλτούρας και της τέχνης του ψησίματος. Αντιπροσωπεύει τη γαλλική ευλάβεια για τη δεξιοτεχνία, την απλότητα και την απόλαυση του φαγητού. Το καθημερινό τελετουργικό της αγοράς μιας φρεσκοψημένης μπαγκέτας από το τοπικό αρτοποιείο είναι βαθιά ριζωμένο στη γαλλική κοινωνία.
Κόψτε την τραγανή χρυσή κρούστα για να φτιάξετε σάντουιτς ή απολαύστε το με λίγο βούτυρο ή τυρί. Η κοινή χρήση μιας μπαγκέτας κατά τη διάρκεια των γευμάτων είναι μια λατρεμένη παράδοση που προωθεί τη σύνδεση, τη συνομιλία και την εκτίμηση για τη γαστρονομική κληρονομιά που έχει διαμορφώσει η Γαλλία αλλά και τη γαστρονομική της φήμη. Και ποιος δεν έχει φανταστεί να κάνει ποδήλατο κατά μήκος του Σηκουάνα με μια μπαγκέτα στο καλάθι;
3.Κουσκούς, Μαρόκο
Το κουσκούς, φτιαγμένο από μικροσκοπικούς κόκκους σιμιγδαλιού, είναι βασική τροφή στις χώρες της Βόρειας Αφρικής και έχει μεγάλη πολιτιστική σημασία στην περιοχή. Αντιπροσωπεύει την τέχνη της κοινής εστίασης και της φιλοξενίας, καθώς συχνά προετοιμάζεται και μοιράζεται κατά τη διάρκεια οικογενειακών συγκεντρώσεων και εορταστικών περιστάσεων.
Εάν επισκέπτεστε το Μαρόκο, θα το δείτε ως μέρος πολλών γευμάτων! Η παραδοσιακή μέθοδος ψησίματος του κουσκούς στον ατμό σε μια ειδική κατσαρόλα που ονομάζεται επίσης «κουσκούς» αντανακλά τη σημασία της διατήρησης των προγονικών τεχνικών μαγειρέματος. Το πιάτο συμβολίζει τη συγχώνευση διαφορετικών πολιτιστικών επιρροών στη Βόρεια Αφρική, επιδεικνύοντας τον αρμονικό συνδυασμό βερβερικών, αραβικών και μεσογειακών γαστρονομικών παραδόσεων.
4.Kimchi, Νότια Κορέα
Το Kimchi είναι κάτι περισσότερο από ένα συνοδευτικό στην κορεατική κουλτούρα—είναι ένα πολιτιστικό φαινόμενο. Φτιαγμένο από λαχανικά τουρσί, συνήθως λάχανο και ραπανάκια, αναμεμειγμένα με μπαχαρικά όπως σκόνη τσίλι, σκόρδο και τζίντζερ, έχει μια μοναδική πικάντικη γεύση που είναι δύσκολο να αντισταθείς!
Το Kimchi αντικατοπτρίζει την κορεατική έμφαση στη συντήρηση και τη ζύμωση των τροφίμων για μεγάλους χειμώνες και δείχνει την ισχυρή σύνδεση της χώρας με τη γεωργία και τα εποχιακά προϊόντα. Η παρασκευή Kimchi είναι μια λατρεμένη παράδοση που περνάει από γενιά σε γενιά, με οικογένειες που συχνά συγκεντρώνονται για να προετοιμάσουν μεγάλες παρτίδες μαζί. Αντιπροσωπεύει την ισορροπία των γεύσεων, των υφών και των πλεονεκτημάτων για την υγεία που εκτιμάται βαθιά στην κορεατική κουζίνα και είναι ένα από τα απαραίτητα κατά την επίσκεψή σας στην Κορέα.
5.Ναπολιτάνικη πίτσα
Η ναπολιτάνικη πίτσα αντιπροσωπεύει τη μαγειρική κληρονομιά και δεξιοτεχνία της Νάπολης της Ιταλίας. Φανταστείτε μια μαστιχωτή κρούστα με φρέσκα υλικά όπως ντομάτες, τυρί μοτσαρέλα και βασιλικό. η πίτα ενσαρκώνει την απλότητα και το πάθος για ποιοτικά υλικά που είναι βαθιά ριζωμένα στην ιταλική κουλτούρα. Η ναπολιτάνικη πίτσα ακολουθεί συγκεκριμένους κανόνες και τεχνικές, αντανακλώντας τη δέσμευση για διατήρηση της παράδοσης. Το ναπολιτάνικο είναι ένα πραγματικό πολιτιστικό σύμβολο και χρησιμεύει ως σημείο συγκέντρωσης φίλων και οικογένειας, καλλιεργώντας μια αίσθηση συντροφικότητας και γιορτής.
6.Singaporean Hawker Culture
Η κουλτούρα των μικροπωλητών στη Σιγκαπούρη, στην ουσία το street food, είναι ένα αγαπημένο μέρος της ταυτότητας του έθνους, προσφέροντας μια αυθεντική και ποικίλη γαστρονομική εμπειρία που είναι προσιτή, προσβάσιμη και βαθιά ριζωμένη στην πολιτιστική κληρονομιά του έθνους. Σε αντίθεση με το υπόλοιπο αυτής της λίστας, η κουλτούρα των Hawker δεν είναι ένα ενιαίο είδος φαγητού, αλλά η πρακτική του φαγητού σε κέντρα μικροπωλητών, τα οποία είναι υπαίθρια συγκροτήματα τροφίμων που στεγάζουν πολλούς πάγκους.
Η ποικιλομορφία των γεύσεων και των επιρροών που βρίσκονται σε μια τοποθεσία είναι πραγματικά ιδιαίτερη. Οι πάγκοι προσφέρουν μια σειρά από κουζίνες, όπως κινέζικη, μαλαισιανή, ινδική και περανακάν, και η καθεμία ειδικεύεται σε ένα συγκεκριμένο πιάτο, όπως ρύζι κοτόπουλο, laksa, char kway teow, roti prata, ondeh ondeh ή ρύζι κάρυ Hainanese – κάποια λίγα από αυτά. Χρησιμεύουν ως νόστιμα μέρη συγκέντρωσης και κοινωνικοποίησης και παρουσιάζουν την απίστευτη συγχώνευση πολιτισμών που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του πολιτισμού της Σιγκαπούρης.
7.Σούσι, Ιαπωνία
Το σούσι είναι μια ιαπωνική δημιουργία σε μέγεθος μπουκιάς που τώρα απολαμβάνεται σε όλο τον κόσμο. Αποτελείται από ξυδάτο ρύζι σε συνδυασμό με ωμά ή με tempura θαλασσινά, λαχανικά και μερικές φορές τροπικά φρούτα, συχνά τυλίγεται σε φύκια (nori) και σερβίρεται με σάλτσα σόγιας, wasabi και τουρσί τζίντζερ.
Το σούσι ενσαρκώνει τον σεβασμό της Ιαπωνίας για την απλότητα, την ακρίβεια και την αρμονία τόσο στη γεύση όσο και στην παρουσίαση. Η τέχνη της παρασκευής σούσι έχει περάσει από γενιά σε γενιά, αντιπροσωπεύοντας μια βαθιά σύνδεση με τη φύση και τη θάλασσα. Αντικατοπτρίζει την εστίαση της Ιαπωνίας στη χρήση των πιο φρέσκων συστατικών και της εξειδικευμένης δεξιοτεχνίας για τη δημιουργία μιας γαστρονομικής εμπειρίας που είναι οπτικά ελκυστική και απολύτως νόστιμη. Δείτε εδώ όλα τα είδη σούσι
8.Borscht (Μπορς), Ουκρανία
Το Borscht, μια χορταστική ανατολική σούπα που αγαπάει η ανατολική Ευρώπη, φτιάχνεται με τα παντζάρια ως βασικό συστατικό, δίνοντας στη σούπα το ζωηρό κόκκινο χρώμα της. Θα βρείτε επίσης και άλλα λαχανικά όπως λάχανο, πατάτες, καρότα και κρεμμύδια να “κολυμπούν” μέσα, μερικές φορές επίσης με κρέας όπως βοδινό ή χοιρινό. Σερβίρεται ζεστό ή κρύο, με κρέμα γάλακτος από πάνω.
Το Borscht αντιπροσωπεύει την ανθεκτικότητα και την επινοητικότητα των ανθρώπων σε αυτές τις περιοχές, καθώς υπήρξε βασικό στοιχείο σε δύσκολες στιγμές σε όλη την ιστορία. Το ζωηρό κόκκινο χρώμα της σούπας θυμίζει τα γόνιμα εδάφη και τις γεωργικές παραδόσεις της Ανατολικής Ευρώπης. Συχνά το απολαμβάνουν κατά τη διάρκεια κοινών συγκεντρώσεων, συμβολίζοντας τη φιλοξενία, τη ζεστασιά και τη σημασία των οικογενειακών δεσμών.
9.Τουρκικός καφές
Ο τουρκικός καφές είναι δυνατός και αρωματικός, μια θρυλική παρασκευή που απολαμβάνουν στην Τουρκία και σε άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής. Τα φασόλια αλέθονται σε λεπτή σκόνη και στη συνέχεια βράζονται σε μια ειδική κατσαρόλα που ονομάζεται cezve. Το αποτέλεσμα είναι ένας πλούσιος, πηχτός καφές με έντονη γεύση.
Η κουλτούρα του καφέ στην Τουρκία έχει αιώνες πολιτιστικής σημασίας και είναι βαθιά συνυφασμένη με τα κοινωνικά ήθη και έθιμα. Δώστε προσοχή στην προετοιμασία του καφέ και στο πώς σερβίρεται. Αντανακλά μια αίσθηση φιλοξενίας, υπομονής και πραγματικής προσοχής στη λεπτομέρεια. Σερβίρεται σε μικρά φλιτζάνια, είναι ιδανικό για να πιείτε αργά και να απολαύσετε τη στιγμή με φίλους. Μην ξεχάσετε να το συνδυάσετε με γλυκό λουκούμι!
10.Tacos, Μεξικό
Τα tacos είναι η απόλυτη μεξικάνικη απόλαυση street food και αναπόσπαστο μέρος της μεξικανικής πολιτιστικής ταυτότητας και γαστρονομίας. Αντιπροσωπεύουν τις ζωντανές και ποικίλες γεύσεις του Μεξικού, επιδεικνύοντας την πλούσια γαστρονομική κληρονομιά της χώρας…και τρώγονται διασκεδαστικά!
Φανταστείτε μια ζεστή τορτίγια γεμάτη με ζουμερό καρυκευμένο κρέας όπως βοδινό, κοτόπουλο ή χοιρινό, με φρέσκα λαχανικά, τυρί και σάλσα. Είτε σας αρέσουν μαλακά είτε τραγανά, τα tacos είναι μια γευστική φιέστα. Και δεν υπάρχει τίποτα ιδιότροπο σε αυτά. Τα tacos απολαμβάνονται συχνά σε ένα χαλαρό και κοινόχρηστο περιβάλλον, όπου η οικογένεια και οι φίλοι συγκεντρώνονται για να μοιραστούν ένα γεύμα. Ενσαρκώνουν τη ζεστασιά, τη φιλοξενία και το κέφι για ζωή που χαρακτηρίζει τη μεξικανική κουλτούρα, ενώ λειτουργούν και ως σύμβολο εθνικής υπερηφάνειας και ενότητας.
11.Sticky rice, Ταϊλάνδη
Στον κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO βρίσκεται το sticky rice (κολλώδες ρύζι) κυρώς με μάνγκο, ένα ιδιαίτερα δημοφιλές πιάτο για την ακρίβεια επιδόρπιο της Ταϊλάνδης.
Οι Ταϊλανδοί από τις βόρειες και βορειοανατολικές περιοχές της χώρας συνηθίζουν να τρώνε το κολλώδες αυτό ρύζι (sticky rice, γνωστό και σαν “sweet”, γλυκό ρύζι ή επίσης γνωστό ως γλυκό ρύζι ή και “glutinous rice”. Τρώγεται συνήθως με τα χέρια, κάνοντάς το μια μικρή μπάλα και βουτώντας την σε άλλα πιάτα.
Ο παραδοσιακός τρόπος, αυτός των μαμάδων στην Ταϊλάνδη, θέλει το ρύζι να γίνεται στον ατμό και όχι βρασμένο σε νερό. Χρησιμοποιούν, μάλιστα, συγκεκριμένα σκεύη μέσα στα οποία “αχνίζεται” το ρύζι. Είναι ένα εντυπωσιακά νόστιμο, κολλώδες ρύζι, που όμως δεν έχει καμία σχέση με το δικό μας πιλάφι. Εδώ το να κολλάει το ρύζι, είναι η επιτυχία του πιάτου.
12.Ceviche, Περού
Η πιο πρόσφατη προσθήκη στον κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας της UNESCO είναι και το δωδέκατο στοιχείο της συγκεκριμένης χώρας, του Περού δηλαδή που είναι μέρος αυτής της λίστας ενώ είναι το πρώτο που αναφέρεται στη γαστρονομική της κουλτούρα και αυτό που καλύπτει ολόκληρη την επικράτεια. Ο λόγος για το περίφημο ceviche (σεβίτσε) παραδοσιακό πιάτο του Περού που όμως έχει πάρει παγκόσμιες διαστάσεις και πλέον θα το βρείτε σχεδόν σε όλες τις χώρες του κόσμου.
Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Προστασία της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, που συνεδρίασε στο Kasane (Μποτσουάνα) τον περσινό Δεκεμβρίου , ενέγραψε τις πρακτικές και τις έννοιες που σχετίζονται με την προετοιμασία και την κατανάλωση του ceviche, έκφρασης της παραδοσιακής περουβιανής κουζίνας, στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο της UNESCO της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας.
Το Ceviche είναι ένα παραδοσιακό περουβιανό πιάτο που παρασκευάζεται με ωμό ψάρι μαριναρισμένο σε λάιμ. Καθώς οι συνταγές διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή, ενισχύει την περιφερειακή και εθνική πολιτιστική ταυτότητα. Καταναλώνεται ως καθημερινό πιάτο αλλά και σε κοινωνικές συγκεντρώσεις και γιορτές. Το Ceviche μπορεί να παρασκευαστεί στο σπίτι ή να πωληθεί σε παραδοσιακούς χώρους όπως οι cevicherías. Γενικά μεταδίδεται στις οικογένειες, η παρασκευή και η κατανάλωσή του περιλαμβάνει συγκεκριμένες πρακτικές, γνώσεις και έννοιες σε κάθε στάδιο, από το ψάρεμα, μέχρι την καλλιέργεια των συστατικών και τις διάφορες μορφές παρασκευής.
Αν και είναι ένα στοιχείο της παραδοσιακής περουβιανής γαστρονομίας που συνδέεται συχνά με την ακτή, το “cebiche”, όπως ονομάζεται αλλιώς, παρασκευάζεται σε όλες τις περιοχές του Περού με ποικιλία τοπικών συστατικών, με αποτέλεσμα πολλές τοπικές παραλλαγές.
Για την υποψηφιότητα στη Λίστα, το Υπουργείο Πολιτισμού κάλεσε και έδωσε φωνή σε αγρότες, ψαράδες, μάγειρες, πικαντέρες, μεταξύ άλλων φορέων τεχνογνωσίας ceviche. Η προετοιμασία και η κατανάλωση του ceviche είναι μέρος ενός πολύπλοκου συστήματος που περιλαμβάνει διάφορα στυλ μαγειρικής, τεχνικές και γνώσεις που μεταδίδονται από γενιά σε γενιά.
Δείτε επίσης
- Οι πιο ακριβές πόλεις της Ευρώπης για φαγητό έξω
- Το πιο παλιό εσταιτόριο του Λονδίνου που λειτουργεί από το 1789!
- Foodstories: Βόρεια Ιταλία
- Πού και τι να φάτε στη Λισαβόνα