ασιατική σούπα

Τα 10 χειρότερα φαγητά στον κόσμο

Κατερίνα Ρίγκου
pexels.com

Πρόσφατα ο διεθνής οδηγός τροφών και φαγητού, TasteAtlas αποκάλυψε τα χειρότερα φαγητά στον κόσμο, για την ακρίβεια τα τρόφιμα με τη χειρότερη βαθμολογία στον πλανήτη, με βάση το καθόλου ευκαταφρόνητο αριθμό των 600.000 αξιολογήσεων.

Και ενώ σχεδόν όλες οι γωνιές του πλανήτη είναι ευλογημένες με τις δικές τους παραδοσιακές κουζίνες και γαστρονομική κληρονομιά που σήμερα “συστήνουν” μέσα από εξαιρετικά εστιατόρια, παραδοσικά μαγαζιά ακόμα και street food, αυτό δεν είναι καθολικό και προφανώς δεν αφορά όλα τα πιάτα και τις συνταγές του κόσμου! Και αν δεχτούμε ότι προφανώς όλα αυτά είναι θέμα γούστου, υπάρχουν κάποιες γεύσεις – φαγητά που το ξεπερνούν αυτό, και δεν έχει πλέον να κάνει με προσωπικό γούστο αλλά με ένα φαγητό που η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων -πλην των ντόπιων, και αυτοί όχι όλοι- δεν θα δοκίμαζε καν. Στην πραγματικότητα, αυτό έκανε το TasteAtlas, συνέταξε μια λίστα με τα «χειρότερα» φαγητά στον κόσμο, σύμφωνα με 600.000 αξιολογήσεις στην πλατφόρμα του.

Αρκεί να δει κανείς ποιο πιάτο βρίσκεται στην κορυφή της λίστας, που δεν είναι άλλο από το Blodpalt, ένα πιάτο αρκετά κοινό, παραδοσιακό στη (βόρεια κυρίως) Σουηδία και τη Φινλανδική Λαπωνία.Το Blodpalt είναι ουσιαστικά παλτ , ένα ζυμαρικό φτιαγμένο από αλεύρι κριθαριού ή σίκαλης και (αλλά όχι πάντα) τριμμένες ωμές πατάτες, με αίμα ζώων να προστίθεται στη ζύμη, γεγονός που το καθιστά ένα θρεπτικό γεύμα που καταναλώνονταν συχνά κατά τη διάρκεια του σκοτεινού και μακρύ χειμώνα.  Στη Λαπωνία , το blodpalt φτιάχνεται συνήθως με αίμα ταράνδου , και αλεύρι σίκαλης ή σίτου, αλλά όχι πατάτες, και σερβίρεται είτε ως ζυμαρικά σε μια σούπα, είτε με μπέικον. Σε άλλα μέρη της βόρειας Σουηδίας, το blodpalt παρασκευάζεται με τον ίδιο τρόπο όπως το κανονικό παλτ με μπέικον , αλλά με αίμα που προστίθεται στη ζύμη… Η ιστορία του πιάτου χρονολογείται από την εποχή που τα νοικοκυριά χρησιμοποιούσαν προσεκτικά όλα τα μέρη των ζώων ώστε να μπορέσουν να πάρουν όσο το δυαντό περισσότερο φαγητό.

- Advertisement -

 

Στη δεύτερη θέση βρέθηκε το bocadillo de sardinas , ένα σάντουιτς με σαρδέλα που κατάγεται από την Ισπανία . Το συγκεκριμένο φαγητό είναι ένα απλό αλμυρό σάντουιτς που φτιάχνεται με κονσερβοποιημένες σαρδέλες σε ισπανική μπαγκέτα (barra de pan), αν και μπορούν να χρησιμοποιηθούν και άλλοι τύποι ψωμιού, όπως ciabatta ή ψωμί ολικής αλέσεως. Το ψωμί γεμίζει με σαρδέλες διατηρημένες σε λάδι και σάλτσα ντομάτας ή ξύδι ενώ μπορούν να προστεθού και άλλα συστατικά, όπως πιπεριές, ντομάτες, κρεμμύδια,βραστά αυγά, αβοκάντο, ελιές, σοταρισμένα λαχανικά, μανιτάρια, μαγιονέζα, μουστάρδα  και κάποια άλλα.

 

- Advertisement -

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη THE SANDWICHMAN (@sandwichman_morningman)

- Advertisement -

Παραδόξως, παρά το γεγονός ότι η Ισπανία είναι η χώρα της παέγια, της κροκέτας, των τάπας και των churros, και γενικότερα φημίζεται για την κουζίνα της, ωστόσο τρία ισπανικά πιάτα περιλαμβάνονται σε αυτό το “χειρότερο” top 10 μαζί με το προσναφερόμενο: το angulas a la cazuela  ένα πιάτο της Χώρας των Βάσκων με πικάντικα χέλια και το faves a la Catalana που είναι κουκιά μαγειρεμένα σε απόθεμα και σερβίρονται με λουκάνικο αίμα.

Αυτά είναι τα 10 «χειρότερα» φαγητά στον κόσμο:

  1. Blodpalt, Λαπωνία
  2. Bocadillo de sardinas, Ισπανία
  3. Calskrove (ή Calzone-kebab), Σουηδία
  4. Angulas a la cazuela, Ισπανία
  5. Jellied eels, Ηνωμένο Βασίλειο
  6. Ramen burger, ΗΠΑ
  7. Chapalele, Χιλή
  8. Faves a la Catalana, Ισπανία
  9. Thorramatur, Ισλανδία
  10. Thai fish entrails sour curry, Ταϊλάνδη

Στην 3η θέση το σουηδικό Calskrove ή αλλιώς Calzone-kebab, που στην ουσία είναι η σουηδική εκδοχή της πίτσας. Συνδυάζει την ιταλική πίτσα με το κεμπάπ, δημιουργώντας μια από τις πιο “βαριές” αλλά και δημοφιλείς στη Σουηδία εκδοχές street food. Στην ουσία, πρόκειται για ένα calzone (δηλαδή μια κλειστή πίτσα, σαν γιγαντιακό πιτάκι), το οποίο είναι γεμιστό με υλικά όπως κεμπάπ, τυρί, σάλτσα ντομάτας και σάλτσα κεμπάμ αλλά το παράδοξο είναι άλλο… δεν τρώωεται μόνο του! Παραδοσιακά, σερβίρεται πάνω από μια μερίδα πατάτες τηγανητές, μαζί με περισσότερη σάλτσα κεμπάπ και μερικές φορές ακόμα και μια μικρή σαλάτα στο πλάι. Ουσιαστικά, είναι ένα “γεύμα μέσα σε ένα άλλο γεύμα”. Σίγουρα υπερβολικά χορταστικό αλλά… γευστικό;

Στην 4η θέση ακόμα ένα ισπανικό φαγητό, το Angulas a la cazuela ένα παραδοσιακό ισπανικό πιάτο, ιδιαίτερα δημοφιλές στη Χώρα των Βάσκων και στις βόρειες ακτές της Ισπανίας. Το όνομα μεταφράζεται σε “χέλια στη γάστρα”, καθώς το κύριο συστατικό είναι τα angulas, δηλαδή τα νεαρά χέλια (γνωστά και ως γόνος του ευρωπαϊκού χελιού – Anguilla anguilla). Το πιάτο είναι απλό βασισμένο στην παράδοση των θαλασσινών της Ισπανίας και συνήθως περιλαμβάνει: Angulas – συνήθως σοταρισμένα σε λάδι-, ελαιόλαδο, σκόρδο, και πιπερίτσες τσίλι (guindilla). Τα υλικά σοτάρονται μαζί σε πήλινο σκεύος (cazuela), το οποίο διατηρεί τη θερμότητα και βοηθά στο σωστό μαγείρεμα. Συνήθως, το φαγητό σερβίρεται καυτό, απευθείας από το σκεύος, με φρέσκο ψωμί στο πλάι. Μπορεί το TasteAtlas να το συμπεριέλαβε στα χειρότερα φαγητά του κόσμου, ωστόσο το Angulas a la Cazuela είναι ένα από τα πιο ακριβά και εκλεκτά πιάτα της Ισπανίας! Τα angulas θεωρούνται μεγάλη λιχουδιά, και η αλίευσή τους είναι δύσκολη, καθώς τα μικρά χέλια είναι σπάνια και η τιμή τους μπορεί να φτάσει εκατοντάδες ευρώ το κιλό!

Στην 5η θέση ακολουθεί το βρετανικό Jellied Eels. Είναι ένα παραδοσιακό βρετανικό πιάτο που αποτελείται από… χέλια σε ζελέ. Είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στο Ανατολικό Λονδίνο και έχει βαθιές ρίζες στην εργατική τάξη της πόλης, κυρίως από τον 18ο και 19ο αιώνα.

Τα Jellied Eels παρασκευάζονται ως εξής: Τα χέλια (Eels) κόβονται σε κομμάτια και βράζονται σε αλατισμένο νερό. Κατά το μαγείρεμα, απελευθερώνουν φυσική ζελατίνη, η οποία βοηθά στο να πήξει το ζωμό σε ζελέ όταν κρυώσει. Προστίθενται μυρωδικά, όπως φύλλα δάφνης, μαύρο πιπέρι, ξίδι και μερικές φορές μαϊντανός, για να δώσουν γεύση.
Όταν το μείγμα κρυώσει, μετατρέπεται σε έναν παχύρρευστο ζελέ με κομμάτια χελιού μέσα. Η γεύση του Jellied Eels είναι  ήπια, με μια ελαφρώς ψαρένια γεύση, ενώ το ζελέ του έχει μια ιδιαίτερη υφή που δεν αρέσει στους περισσότερους. Το ξίδι που προστίθεται συχνά βοηθά να ισορροπήσει τη λιπαρότητα του χελιού. Συνήθως με ξίδι από βύνη (malt vinegar) για να τονίσει τη γεύση και ψωμί ή pie & mash ως συνοδευτικόσερβίρεται

Το πιάτο προέρχεται από την εποχή που ο Τάμεσης ήταν γεμάτος χέλια, κάνοντάς τα μια φθηνή και εύκολα διαθέσιμη τροφή για τους Λονδρέζους. Ήταν βασικό πιάτο στα “Pie and Mash Shops”, τα οποία σέρβιραν παραδοσιακές πίτες με πουρέ και συνοδευτικό χέλια και ιδιαίτερα αγαπητό στην εργατική τάξη του Ανατολικού Λονδίνου λόγω της χαμηλής τιμής και της θρεπτικής αξίας του.
Σήμερα, αν και το Jellied Eels δεν είναι τόσο δημοφιλές όσο παλιά, εξακολουθεί να υπάρχει σε μερικά παραδοσιακά μαγαζιά στο Ανατολικό Λονδίνο καθώς είναι  ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παλιά φαγητά του Λονδίνου και παραμένει μια γαστρονομική εμπειρία για τους… πιο τολμηρούς!

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Micks Eel Supply (@mickseel)

Στην 6η θέση το αμερικάνικο Ramen Burger, ένα καινοτόμο street food που συνδυάζει ιαπωνικά και αμερικανικά στοιχεία. Αντί για το κλασικό ψωμάκι, το μπιφτέκι σερβίρεται ανάμεσα σε δύο “ψωμάκια” φτιαγμένα από τραγανά noodles ramen! Αφού ετοιμαστεί το ιδιότυπο burger -το “ψωμάκι” θέλει διαδικασία για να γίνει- προστίθενται συνήθως σάλτσα teriyaki, mayo με σόγια, αυγό, φύλλα μαρουλιού, σχοινόπρασο ή ακόμα και καραμελωμένα κρεμμύδια. Δημιουργήθηκε από τον Keizo Shimamoto το 2013 στη Νέα Υόρκη και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Smorgasburg, μια διάσημη υπαίθρια αγορά φαγητούΈγινε αμέσως viral και σήμερα συναντάται σε διάφορα εστιατόρια και food trucks παγκοσμίως. Μάλιστα είναι δημοφιλές σε γαστρονομικά φεστιβάλ και street food markets, ειδικά στην Ασία και στις ΗΠΑ. Αλλά όπως φαίνεται τελικά, δεν εκτιμάται και ιδιαίτερα αυτό το “πάντρεμα” δύο διαφορετικών γευστικών κόσμων.

Ramen Burger
Ramen Burger | unsplash

Στην 7η θέση βρίσκουμε το χιλιανό Chapalele, που στην ουσία είναι μια πατατο-ζύμη. Είναι ένα παραδοσιακό χιλιανό ψωμάκι από πατάτα, το οποίο φτιάχνεται κυρίως στη νησιωτική περιοχή του Chiloé στη Χιλή, όπου οι πατάτες είναι βασικό προϊόν διατροφής. Είναι μέρος της γαστρονομικής παράδοσης των Mapuche και συνήθως σερβίρεται ως συνοδευτικό ή σνακ.Το Chapalele είναι ένας συνδυασμός πατάτας και αλευριού, που δίνει μια ιδιαίτερη υφή μεταξύ ψωμιού και νιόκι και τα βασικά του συστατικά είναι πατάτες βρασμένες & πολτοποιημένες, αλεύρι, αλάτι και προαιρετικά λίπος ή βούτυρο για πιο πλούσια γεύση ή επίσης προαιρετικά χοιρινό λίπος ή χοιρινό κρέας για πιο αλμυρή εκδοχή. Τρώγονται είτε τηγανητά, είτε βραστά είτε ψητά όπως επίσης ή αλμυρά (συνοδεύει κρέατα, λουκάνικα, τυριά ή το παραδοσιακό Curanto) ή γλυκά (σερβίρεται με μέλι ή μαρμελάδα. Σήμερα, το βρίσκεις σε τοπικές αγορές, φεστιβάλ φαγητού και παραδοσιακά εστιατόρια στη Χιλή.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Gourmet Chile (@gourmetchile)

Στην 8η θέση ακολουθεί το επίσης ισπανικό Faves a la Catalana. Το Faves a la Catalana είναι ένα παραδοσιακό καταλανικό πιάτο με κουκιά (faves) μαγειρεμένα με λουκάνικο, πανσέτα και αρωματικά. Είναι αγροτικό φαγητό, με ρίζες στην κουζίνα των χωρικών της Καταλονίας, που χρησιμοποιούσαν απλά υλικά αλλά γεμάτα σε γεύση. Τα βασικά του συστατικά είναι τα φρέσκα ή ξερά κουκιά (faves), παραδοσιακό καταλανικό λουκάνικο (botifarra), πανσέτα ή jamón serrano, κρεμμύδι & σκόρδο
ντομάτα (μερικές φορές), μπαχαρικά & μυρωδικά και λευκό κρασί ή ζωμός. Είναι από τα πιο χαρακτηριστικά πιάτα της Καταλονίας και συνήθως το βρίσκεις σε παραδοσιακά εστιατόρια (masias) στη Βαρκελώνη & τη Χιρόνα.

Στην 9η θέση βρίσκεται το ισλανδικό Thorramatur, το οποίο έχει πολλές φορές “ξεχωρίζει” ως ένα από τα χειρότερα φαγητά στον κόσμο και δεν είναι τυχαίο, αφού στην ουσία πρόκειται για ένα παραδοσιακό ισλανδικό platter με διάφορα διατηρημένα κρέατα και ψαρικά. Το πιάτο είναι ένας συνδυασμός αλλαντικών, παστών και ζυμωμένων τροφών, που κάποτε ήταν αγροτική διατροφή στην Ισλανδία με κύρια συστατικά τα:
Svið – Βρασμένο ή ψητό κεφάλι αρνιού (μερικές φορές σερβίρεται κομμένο στη μέση).
Hangikjöt – Καπνιστό αρνί ή πρόβειο κρέας, συνήθως λεπτοκομμένο.
Hákarl – Διάσημος ζυμωμένος καρχαρίας με έντονη μυρωδιά αμμωνίας!
Blóðmör – Ισλανδικό λουκάνικο με αίμα και λίπος προβάτου, παρόμοιο με το black pudding.
Lundabaggi – Ρολό αρνίσιας κοιλιάς με αλάτι.
Súrsaðir hrútspungar – Ζυμωμένοι όρχεις κριαριού, μια από τις πιο “extreme” επιλογές!
Hardfiskur – Ξεραμένο και αλατισμένο ψάρι, συνήθως μπακαλιάρος, που τρώγεται με βούτυρο.

Ως συνοδευτικά το πιάτο έχει το Rúgbrauð, ένα γλυκό, μαύρο ψωμί σίκαλης, συχνά ψημένο κάτω από τη γη με γεωθερμική θερμότητα και το Brennivín παραδοσιακό ισλανδικό αλκοολούχο ποτό (ονομάζεται “Black Death”), ιδανικό για να… ξεπλύνεις (αν ξεπλένεται) τη γεύση του Hákarl!

Η γεύση του είναι αλμυρή και έντονη λόγω της συντήρησης με αλάτι, κάπνισμα ή ζύμωση ενώ  Hákarl είναι το πιο ιδιαίτερο, με έντονη μυρωδιά και γεύση αμμωνίας.
Το Hangikjöt και το Hardfiskur είναι πιο… φιλικά γευστικά!

Το Þorramatur καταναλώνεται κυρίως στο Þorrablót, μια χειμωνιάτικη γιορτή (Ιανουάριο – Φεβρουάριο) αφιερωμένη στις παλιές νορδικές παραδόσεις. Οι Ισλανδοί θεωρούν αυτό το platter πολιτιστική κληρονομιά, αλλά δεν το τρώνε – ή μπορεί να το φάνε σπάνια! Είναι περισσότερο για παραδοσιακές εκδηλώσεις και δοκιμή από τουρίστες. Αν είσαι φαν των (πολύ) “extreme” γεύσεων, το Þorramatur είναι μια εμπειρία!

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Misato Okaneya (@misatookaneya)

Στην 10η και τελευταία θέση, τη λίστα ολοκληρώνει το ταϊλανδέζικο , Thai fish entrails sour curry (ή Kaeng Tai Pla) ένα παραδοσιακό ταϊλανδέζικο κάρι με έντονη, πικάντικη και ξινή γεύση, φτιαγμένο από… ζυμωμένα εντόσθια ψαριού! Είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στη Νότια Ταϊλάνδη και θεωρείται ένα από τα πιο δυνατά και αλμυρά ταϊλανδέζικα φαγητά.

Βασικά Συστατικά του είναι, τα Tai Pla – Ζυμωμένα εντόσθια ψαριού (συνήθως σκουμπρί ή γατόψαρο), που δίνουν την έντονη γεύση, η Red Curry Paste – μείγμα από αποξηραμένες πιπεριές τσίλι, λεμονόχορτο, σκόρδο, γκαλανγκάλ, κουρκουμά κ.ά., τα λαχανικά – μπορεί να περιλαμβάνει μπαμπού, μελιτζάνα, φασολάκια ή φύλλα καφέ λάιμ, τα tamarind & lime – προσθέτουν τη χαρακτηριστική ξινή γεύση και το ψάρι ή θαλασσινά – συχνά προστίθεται ψάρι σε κομμάτια για έξτρα πρωτεΐνη.

Το πιάτο είναι  πολύ πικάντικο και αλμυρό, με έντονη γεύση ψαριού λόγω των ζυμωμένων εντοσθίων ενώ έχει μια ξινή επίγευση. Συνήθως σερβίρεται με βρασμένο ρύζι για να ισορροπήσει την έντονη γεύση ενώ μπορεί να συνοδεύεται με λαχανικά στον ατμό ή ομελέτα για μετρίασμα της αλμύρας.

Το Kaeng Tai Pla θεωρείται από τα πιο αλμυρά και καυτερά φαγητά της Ταϊλάνδης. Οπότε σίγουρα δεν είναι για αρχάριους στο ταϊλανδέζικο φαγητό. Ωστόσο όσοι τρώνε ταϊλανδέζικο και είναι… αντέχουν τις δυνατές, τολμηρές γεύσεις μπορούν να το δοκιμάσουν…

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Suanthai (@suanthaigent)

Κλείνοντας, προσωπικά δεν πιστεύω ότι αυτή η λίστα, παρά τις 600.000 αξιολογήσεις περιλαμβάνει όντως τα 10 χειρότερα φαγητά στον κόσμο… αμέσως αμέσως εμένα μου έρχονται τουλάχιστον 3-4 στο μυαλό που είναι πολύ χειρότερα από αυτά της λίστας. Σίγουρα, δικαιωματικά και αναμφισβήτητα έχουν θέση σε αυτή τη “χειρότερη” λίστα το Blodpalt, το Thorramatur, το Jellied Eels και το Thai fish entrails sour curry ίσως και τα Faves a la Catalana… τα υπόλοιπα, δεν είναι κάτι extreme γευστικά ώστε να χαρακτηρίζεται “το χειρότερο του κόσμου”, περισσότερο μάλλον έχουν να κάνουν με προσωπικό γούστο.

Δείτε επίσης

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο
Μου αρέσουν πολύ τα ταξίδια, πιο πολύ μου αρέσει αυτό όλο που μου μαθαίνουν, που με κάνουν καλύτερη. Μου αρέσει το καινούριο, το διαφορετικό, η αλληλεπίδραση μαζί του, η επικοινωνία, οι άλλοι άνθρώποι, οι διαφορετικές κουλτούρες, το φαγητό, οι εικόνες. Μου αρέσει να μαθαίνω, να περιπλανιέμαι, να δοκιμάζω, να βλέπω, όλα αυτά να τα μοιράζομαι... και για κάποια από αυτά να γράφω. Γι αυτό δημιούργησα το katwalks.gr... είναι το μέρος που μπορώ να μοιράζομαι εμπειρίες, να γράφω για όσα με ενδιαφέρουν, για αυτά που μαθαίνω, γι αυτά που αναζητάω... και ξέρω ότι πολλοί ακόμα μπορεί να έχουν τις ίδιες «ταξιδιωτικές ανησυχίες» με εμένα!